Paaszondag in de middag weer naar Cabanyal gegaan om naar de herrijzenisprocessie te gaan kijken. Aan alles merkte je het feest. De muziek, de kleuren, het zonlicht, bloemen werden uitgedeeld. Het leek wel of er haast bij was, er werd in een rap tempo gelopen. Ik zag dezelfde gezichten nu in een kleurrijke rol. Mooi om te zien. Maar doe mij maar de melancholische treurnis van afgelopen vrijdag.
Tijdens de vrijdagprocessie liepen de mensen met de puntige mutsen op hun hoofd. Zondag liepen ze met de mutsen in hun handen. En alles wat er meegedragen wordt heeft een bijbelse betekenis. De bloemen, de kleding, kleur, alles wijst op een bijbelse familie of kerkgenootschap.
